Водны паход: рэчкі Ўзьлянка, Нарачанка

Калі: 27 красавіка – 01 траўня 2007 году

Удзельнікі: 
Федзюковіч Юрась (DzedFyodar) - арганизатар
Федзюковіч Кацярына
Федзюковіч Анжэліка
Качан Косьця
Качан Насьця
Багамолаў Саша
Багамолава Іра
Балдзецкі Алег
Сімакова Тацьцяна

Маршрут: в. Наўры, м. Даўжаны, в. Сваткі, в. Рудзевічы, м. Узлы, в. Пяскі, м. Каралеўцы, м. Нарач, х. Забродззе, в. Елажычы, в. Ручыцы, в. Красьніца; Мядзельскі й Вілейскі раёны Менскай вобласьці.

Выбар маршрута быў абумоўлены патрабаваньнямі адпачынку й прыдатнасьці да непадрыхтаванай каманды. Дзеля гэтага якраз падыходзіць маршрут па рэчцы Нарач, што выцякае з азёр Нарачанскай групы. Аднак мой позірк накіраваўся менавіта на Ўзьлянку – левы прыток рэчкі Нарач. Такі маршрут разьлічаны на тры дні, але нам так і трэ было. Бо чацьвёрты дзень нам быў патрэбен, як днёўка. Накапілася некалькі дзён нараджэньняў. 

Дастаўка ажыцьцяўлялася на прыватным бусіку, таму месцам дастаўкі выбралі вёску Даўжаны, а не мястэчка Узлы, як у прапанаваных даведніках. Такім чынам мы стартавалі ад самага пачатку неспрамлёнага рэчышча. Раней толькі каналы й балота, з якога й пачынаецца Ўзьлянка.

Пачатак хады быў ля маста да вёскі Наўры. Стартавалі зранку ля 10 гадзінаў пасьля начоўкі на ўскрайку лесу. 

28.04.2007 – субота (вясна)

Першыя мэтры да маста ў Даўжанах і потым шлюза ў Сватках, далей да Рудзевічаў рэчышча Ўзьлянкі шырокае, каля 15 мэтраў. Берагі голыя й высокія – каля 2 мэтраў і там выпасныя лугі. Пасьля Рудзевічаў, па правым беразе, сустракаецца першы яловы лес, зніжаюцца берагі, але пачынаецца пазабалочанае рэчышча і цягнецца ажно да трыянгуляцыйнага знаку з пазнакай на мапе "167,4”. На гэтым адрэзку лес бачны недзе побач. Ён то набліжаецца, то раптоўна адбягае, так і не дабраўшыся да вады. 

Абед зрабілі праз 14,2 кілямэтры ад старту, дзе нарэшце рэчка ўткнулася сваім левым берагам у прыгорачак з прыгожым хваёвым лесам. 

На гадзіньніку 13:45, час чыстай хады па вадзе – 2 г. 37 хв.

Далей да мястэчка Узлы рэчка пятляе праз хваёвы лес, шмат абрывістых берагоў ад 1,5 да 6 мэтраў. Перад Узламі рэчышча пашыраецца і адчуваецца падпор невялічкага вадасховішча, якое ўтвараецца рэшткамі млынавой дамбы. На дамбе трэба рабіць абнос па правым беразе вакол млына з адначасовым яго аглядам.

Далейшы кілямэтар–два масты і нічога асаблівага, а далей зноў цудоўнае навакольле і прыгажосьць прыбярэжнай фаўны. Праз два кілямэтры сустракаецца мост на Сіўцы, пасьля якога мы вырашылі рабіць начоўку. Месца начоўкі ў сасновым лясочку каля возера Боркі.

На гадзіньніку 19:30; час чыстай хады па вадзе – 5 г. 04 хв.; прайшлі 27 кілямэтраў.

29.04.2006 – нядзеля (лета)

Звычайны ранак у 7 гадзін з сонечным праменьнем праз галіны елачак і сосен, кава, смачны тытунь! На ваду сталі ў 10:30. Хада па Ўзьлянцы да вытокі ўяўляе суцэльную прыгажосьць лясных бароў, абрывістых берагоў і сонечнага надвор’я. Ні табе завалаў, ні табе абносаў. Шырыня ракі ад 5 да 10 мэтраў. А першая жывая істота нам сустрэлася ля хутару Чырвоны бераг – то быў бусел на слупе.

І вось 130-градусны паварот з прыгожым абрывам і – рэчка Нарач. Адразу мяняецца берагавая лінія. Бераг зарослы хмызьняком і дрэвамі. Але набрыняўшыя почкі і маладая лістота на іх упрыгожвалі берагі. А праз дзьвесьце мэтраў па левым беразе аздобленая калодзежным кругам і лесьвіцай крынічка. За трэцім, ці чацьвёртым паваротам зрабілі абед. Прыгожых месцаў дзеля гэтага досыць. На гадзіньніку 14:15, прайшлі 15 кілямэтраў; усяго – 42 км.

Далей па Нарачы. Шырыня рэчышча павялічваецца да 20 – 25 мэтраў. На берагах перамяжоўваецца то лес, то лугі, часта сустракаюцца падрыхтаваныя месцы для адпачынку – альтанка са сталом і кастравыя. Такім чынам, недзе за 3 кілямэтры ад мястэчку Нарач, на высачэнным беразе знойдзены амаль гарадок для адпачынку з вялікай альтанкай, аздобленым кастром, падрыхтаванымі дровамі і асобна стоячай прыбіральняй і сьметніцай. 

Вынікі дня: час хады па вадзе 5 г. 40 хв.; прайшлі 32,8 км.

30.05.2006 – панядзелак (восень)

Ранак ня тое каб зьбянтэжыў – суцэльна звар’яцеў і накінуўся на нас холадам і мокрым сьнегам. Пад гэтай навалай мы зьбіраліся, пакаваліся й спускалі байды да вады. Селі ў іх і – раптам сонейка. Потым надвор’е перамяжоўвала холад и хмары з невялікімі цёплымі праменьчыкамі з-за іх. Тут і далей вы зразумееце што азначае пералічэньне сэзонаў году ў косках ля даты.

Пару кілямэтраў ад старту і вось мястэчка Нарач. Перад новым мостам астанкі драўляных паляў старых мастоў. А леваруч мястэчка Нарач. Можна было спыніцца і агледзець яго, толькі мы, з прычыны халоднага надвор’я, ня сталі таго рабіць і рушылі далей. А за тое спыніліся ля хутароў Забродззе, дзе арганізавана сядзіба для турыстаў. Ёсьць лазьня, царква і сама сядзіба ў старым стылі. Тутака б’е з пад берага крынічанька. А мы рушым далей.

Рэчышча Нарачы шырокае, берагі па рознаму аздоблены – то высачэзны лес, то луг, то пералесак, то хутарочак, то падвясны масточак. Калі б не "восеньскае” надвор’е, успрыйманьне навакольля было б іншым. А так пятая кропка на целе дзеравянела і жадалася чагось гарачага ўва нутро. Так даволі ня проста дабраліся да Ручыцы й Красьніцы, дзе перад упадзеньнем Нарачы ў Вілію плянавалася начоўка і заўтрашняя днёўка. Берагі высокія, прыгожыя, абрывістыя і знайсьці месца не было цяжкім. Мо яшчэ і з-за таго што мы былі першыя, а мо з-за таго што ў такім надвор’і мала хто жадаў тут праводзіць выходныя. 

На гадзіньніку 15 гадзін, пройдзена 26,5 км, час хады па вадзе 3 г. 57 хв.

Дык вось, пакуль тое-сёе, пакуль будавалася лазенька і гатавалася вячэра – пачалося! Пачалася сьнежная завіруха. Гэта было прыемным, калі не казаць ашаламляльным падарункам напрыканцы дня! Толькі гэта нам не замарудзіла парыцца ў лазеньцы й віншаваць сябра Глявіцкага Генку з наступаючым днём народзінаў!

01.05.2007 – аўторак (зіма)

Гэтым днём была зіма!! Натуральна! Байдаркі, каб сабраць выграбалі з сугробаў, змахваліі сьнег з намётаў і трымаліся ад марозу толькі напоямі з адмысловых бутэлек! Шашлык і добры настрой быў забясьпечаны прыбыўшымі госьцікамі ў гонар народжанага ў гэты дзень. 

Вынікі паходу: агульны час хады па вадзе 14 г. 42 хв., усяго 85,3 км. (з іх 40 км. па Вузьлянцы), сярэдняя хуткасьць 5,8 км/г.