Планаваць штогадовы адпачынак, дзяліць адзін вольны месяц на ўсе неабходныя справы і паездкі – для большасці з нас гэта натуральна. А вось Сержуку Місюкевічу аднойчы стала комам праца ў офісе з яе тэрмінамі, і ён кінуў кар’еру інжынера, узяў заплечнік, і цяпер у гарах яго можна сустрэць часцей, чым у горадзе.

Сяржук мае адукацыю, далёкую ад рамантыкі падарожжаў. Але праз пэўны час ён адчуў, што першапачаткова абраны ім шлях не адпавядае ягонаму прызначэнню. Пачаў хадзіць у паходы ён яшчэ ва ўніверсітэцкія часы: “Але пасля ўніверсітэта было размеркаванне, і я пачаў працаваць інжынерам”.

У прыватнай канторы за сталом Сяржук здолеў прабыць чатыры гады. “Пачалося ўсё з таго, што на час майго адпачынку ніхто паходы не ладзіў. А мне хацелася. Таму я вырашыў арганізаваць нешта самастойна”, – кажа Сяржук.

... Читать дальше »